Tuesday, September 16, 2008

En nog meer Ike

Heel veel omgevallen bomen in de rijkere delen van Houston. Maar gelukkig hebben die heel veel Mexicaanse tuinmannen in dienst om de rommel op te ruimen;-)

Elektriciteitskabel getroffen door omgevallen bomen. Behalve in het downtown gebied heeft Houston overal elektriciteitskabels boven de grond lopen. Veel van die kabels zijn natuurlijk getroffen met als gevolg miljoenen mensen zonder stroom. Ook veel van de pompstations zitten zonder stroom met als gevolg geen stromend water meer. Als uiteindelijk het water weer terug is, is het vaak niet drinkbaar doordat het vervuild geraakt is door de vele overstromingen. Mensen wordt aangeraden het water te koken voordat ze het drinken ''until further notice''.

Grote delen van de stad hadden te maken met overstromingen.


The bayou, normaal bijna droog, nu vol met water. Ike was achteraf niet een hele natte orkaan, de regenval viel mee. Ik heb verhalen gehoord over orkaan Alicia in de jaren 80 die in sommige gebieden 1 meter (!!) regen veroorzaakte. De dag na Ike echter heeft het zo vreselijk geregend dat veel laag gelegen gebieden weer overstroomden.

Een lange rij voor een van de weinige cafe's die open waren gister. De stad heeft allemaal kleine eilandjes waar er nog of alweer stroom is en daar stroomt vervolgens iedereen naar toe voor een maaltijd of een kop koffie.

En lange rijen voor de tankstations die open zijn. Toch verbaast het me nogal dat mensen benzine nodig hebben, blijkbaar was niet iedereen even goed voorbereid. Overal langs de highway seinen borden dagen van tevoren: "hurricane is forming in Gulf, fill up your tank" Hetzelfde geldt voor water, overal staan mensen in de rij om water en ijs te kopen. IJs kan ik nog begrijpen maar water, dat heb je toch gewoon al lang in huis gehaald van tevoren. Misschien dachten veel mensen dat het wel los zou lopen, net zoals ''toen'' met Rita, 3 jaar geleden toen de hele stad evacueerde en mensen vervolgens 36 uur vast kwamen te zitten in het verkeer en met lege benzinetank en vervolgens Rita mijlen verder aan land komt en Houston nergens last van heeft.


A dark spooky City. Wel een vreemde ervaring om in een totaal donkere stad te zitten. Op deze foto genomen vanuit m'n raam is behoorlijk donker. 's avonds door de stad heen rijden is heel bijzonder zonder licht en zonder stoplichten dus bij elke kruising moet je stoppen. En het is ook een beetje een eng idee, alle hekken van m'n gebouw waren gewoon open en vervolgens zijn de gangen pikdonker maar goed, gelukkig is sinds vandaag de stroom er weer en heb ik weer stromend water dus alles is weer normaal, hier ten minste want er zitten nog heel veel mensen zonder stroom. Op de radio worden continu adressen doorgegeven van supermarkten en tankstations die open zijn. Wat verder echt een geluk bij een ongeluk is, is dat het weer heerlijk koel is, we hebben een koufront vanuit het noorden. Koel voor Houston begrippen, natuurlijk. Sinds eergister is het overdag niet warmer dan 28 graden en koelt het 's avonds af naar 18 graden dus de airco wordt tenminste niet zo gemist. Vorige week was het namelijk nog 35 overdag en 25 's nachts, dat is geen feest zonder airco, helemaal niet als je zoals ik onder het dak woont.

Hurricane Ike (Down Town)

Zondag een kijkje genomen in downtown. Je moet toch wat, thuis zitten is ook zo saai. Het downtown gebied zag er wel hefig uit, overal glas op straat, verkeersborden en luxaflex die voor de hurricane nog in het Chase gebouw hingen. Toen ik stond te kijken hoe werkmannen het resterende glas van de kapotte ramen naar beneden gooiden kwam een behoorlijk grote glasplaat mijn richting op gezeild, best wel leip. Een tijdje later hadden ze het afgezette gebied dan ook een stukje groter gemaakt. Maar ik heb nog wel een paar mooie foto's van dichtbij kunnen maken dus...

Kwam nog een bekende tegen (Jeroen) die voor Heerema in Houston zit. Met hem op een terras van een van de weinige kroegen die open waren een heerlijk koud biertje gedronken. In downtown was er namelijk wel stroom dus waren er hier en daar bars en eettenten open. Jeroen had ook geen stroom maar wel gas om te koken en bood dus aan op pasta met tonijn te maken, dat sloeg ik natuurlijk niet af, een warme maaltijd;-)

Opruimacties

Glas en resten van luxaflex op straat

Chase Building


Chase Building vanaf de straat


Gehavende luxaflex


Geen raam meer heel


Straatnaambord

Nog meer gesneuvelde ramen

Afgezette straten


Het gebouw in het midden staat tegenover het Chase gebouw, weinig ramen zijn nog heel.


Stormschade aan vlaggen

Hurricane Ike (mijn buurt)

Zaterdag toen de storm was gaan liggen en het eindelijk een beetje droog was een rondje door m'n buurt gelopen. Toen ik naar buiten stapte was de gang pikdonker natuurlijk dus een zaklampje was handig. De schade hier in de buurt viel gelukkig mee. Voornamelijk veel omgewaaide kleine boompjes, verkeersborden en lantaarnpaallampen die gesneuveld waren. En de knalrode garagemuren van de overburen hadden het ook niet overleefd.

De binnenplaats

Lantaarpaallamp


Overal omgevallen bomen en takken

De gevel van een van de gebouwen die bij dit complex horen, heeft het deels begeven.

Gesneuvelde boom op de hoek van m'n straat

Hurricane Ike (de storm)

Vandaag, na drie a vier dagen zonder gezeten te hebben, eindelijk weer electriciteit. Het viel mee gelukkig. Een beetje behelpen maar ach. Geen water, geen airco en niet kunnen koken. Dat was ook de eerste vraag mensen elkaar stellen, heb je stroom en water. Maar beetje bij beetje komt alles weer op gang. Er zijn steeds meer winkels en benzinestations open.

De storm zelf was best wel eng en duurde ook lang. Heb geen oog dicht gedaan. Ik woon op de bovenste verdieping en slaap onder het dak dus dat was nogal onrustig, helemaal toen de ramen begonnen te lekken. Uiteindelijk met zitzak en al in de badkamer de rest van de nacht doorgekomen al luisterend naar de radio en de uren aftellen. De radio was wel prettig want zo wist ik tenminste waar ik aan toe was en hoe lang de storm nog zou duren en het overstemde de geluidne van buten een beetje;-) Uiteindelijk heeft het van 2 uur 's nachts tot een uur of 10 uur in de ochtend geduurd. En om 12 uur was de rust weer helemaal wedergekeerd.

Friday, September 12, 2008

Hurricane Ike

Ike dus. Tja, wat zal ik zeggen. Het is nu bijna 22:00 en het begint nu zo langzamerhand steeds harder te waaien. Ik heb nog steeds elektriciteit en internet maar dat zal waarschijnlijk niet lang meer duren. Hier en daar schijnen mensen al zonder stroom te zitten en er wordt voorspeld dat er meer dan 5 miljoen mensen zonder stroom komen te zitten.
Afwachten dus wat er gaat gebeuren. Heb genoeg water in huis, heb m'n bad vol laten lopen met water, zodat je de WC nog kan doorspoelen als er geen water meer is. En verder heel veel blikvoer, dat wordt koude bonen eten dus;-) En natuurlijk een zaklamp en kaarsen, radio met batterijen en een volle gastank.
En als dan straks Ike voorbij is en iedereen zonder stroom zit duurt het 2 tot 3 weken voordat alles hersteld is, dat wordt nog lachen. Vooral geen airco hebben wordt vervelend.
Mmmm, m'n lampen beginnen al te flikkeren, ben bang dat ik er ook aan moet geloven over niet al te lange tijd.
Over een paar uur (2 uur vannacht) zal het oog van Ike aan land komen in Galveston, wat betekent dat dan de zware winden boven downtown Houston zullen zijn. Dan wordt het om 5 uur even rustig als het oog van de orkaan over komt en daarna begint de wind weer toe te nemen. Dat is wat er voorspeld wordt tenminste. Ike gaat precies over Galveston en Houston heen. Zaterdag, tegen de avond zal het weer rustig zijn. Tot nu toe is het nog droog gebleven hier maar daar zal ook wel snel verandering inkomen.

De zonsondergang van vanavond vanuit m'n raam. Mooi he. Let ook op de donkere wolken boven in de foto.

Belize

Begin augustus kwam Jeanette naar Houston en zijn na twee dagen Houston naar Belize gevlogen. Daar vervolgens twee weken rond getrokken, erg leuk, was een super vakantie, lekker veel afwisseling. We vlogen op Belize City dat op maar 2.5 uur vliegen van Houston ligt, ideaal. Daar 2 nachten gebleven. In Belize City was weinig te beleven en hebben we ons vooral bezig gehouden met het bezoek aan banken omdat er geen geld uit de automaat kwam toen Jeanette geld pinde, beetje vervelend dus. Vanuit Belize City met de bus richting het zuiden gereisd. Hemelsbreed een afstand van misschien 100 km waar we bijna 8 uur hebben gedaan, absurd. Ten eerste stopt die bus OVERAL waar maar iemand langs de kant van de weg staat, ten tweede waren de wegen niet je-van-het en vervolgens blijkt de tijdelijke brug weggespoeld te zijn die ochtend vanwege zware regenval dus moesten we met kano's oversteken waardoor het allemaal nog langer duurde. Maar eindelijk bereikten we dan het einddoel, Placencia, een leuk plaatsje op een schiereiland en een hele relaxte kamer met uitzicht op zee. Van daaruit met een Maya gids een beetje door de jungle gewandeld, was wel erg leuk en hij vertelde allemaal hele interessante dingen over alle bomen en planten die er in de jungle groeien. En natuurlijk aan het strand gelegen.
Vanuit Placencia met de bus richting het binnenland gegaan. Gelukkig was de brug weer hersteld en hebben we vanaf Belmopan een taxi genomen dus het ging iets sneller, deze keer. Onderweg kwamen we hier en daar Mennonieten tegen, heel raar om die te zien, die leven dus nog min of meer in Middeleeuwen met paard en wagen en dragen hoeden. In de buurt van San Ignacio in een super relaxte jungle lodge overnacht, heel rustgevend. Van daaruit een dagje naar Caracol geweest, een van de vele oude Maya nederzettingen, heel erg indrukwekkend. Verder vooral heel erg rustig aan gedaan, beetje lezen, biertjes wezen drinken in de dorpskroeg en tuben, dat was helemaal relaxt, met een binnenband over de rivier dobberen.
Na een paar nachten verder gegaan naar Guatemala, Flores en vandaar uit naar Tikal geweest, dat was ooit het centrum van het rijk van de Maya's. Ook weer heel erg indrukwekkend maar na twee van dat soort Maya oorden gezien te hebben, ben ik er wel klaar mee;-)
Vanuit Guatemala in een ruk terug naar Belize City, dat was ook weer een lange dag. Om 6 uur vertrok de bus en ik denk dat we om 3 uur 's middags goed en wel op Cayo Caulker, een eiland voor de kust van Belize aankwamen. Dat was super, een hele goeie relaxte afsluiting van de vakantie. Beetje snurkelen (en da's geen typo, zo spreken al die rasta's het uit, erg grappig), strand, super gegeten, rasta's, dansen, overal reggaemuziek en zon natuurlijk;-)) Het snorkelen was erg mooi, met een zeilboot naar het rif gezeild en daar tussen de visjes gezwommen. Roggen, zusterhaaien, heel veel gekleurde visjes, barracuda's, snapper (ook erg lekker), schildpadden en een morene gezien, die was heel erg eng.
En na drie nachten op het eiland weer terug naar Belize City om de volgende dag het vliegtuig terug naar Houston te pakken.


De oversteek

Placencia

De veranda van het hotel in Placencia, met uitzicht op zee.

Caracol in Belize

Een van de piramides van Tikal, Guatemala

Uitzicht vanuit het hotel op het meer van Peten in Flores.


Donkere lucht boven Flores

Nog een keer het meer van Peten

Cayo Caulker, het hotel had een privé steiger.


Mouthy, de fietstaxi chauffeur die we later in de kroeg tegen kwamen en die vervolgens een soort van chaperonne van ons werd.